Frans Bevers

Super Drieka mijn laatste buut waarin Ciske als oud SRVman moet stoppen met venten van hun Drieka, want Drieka wil nl een buurtsuper beginnen en Ciske moet daarin gaan helpen. Wat voor fratsen grollen hij daar mee maakt en of hij daar nu gelukkiger van wordt een groot?

Een buut over een medewerker bij de Nederlandse Spoorwegen, begonnen aan het loket en later als conducteur, waar Ciske op de trein en op de stations van alles mee maakt, en vele  komische dingen voorvallen.

In zijn Cafe komen allerlei verschillende gasten die natuurlijk ook allemaal hun eigen verhaal hebben, en Ciske is zelf ook niet de slimste van de klas, dus het is me wat in het cafe van Cisk

Dat dacht hij net als zovele andere mannen te blijven, maar hij ontspringt de dans ook niet, hij wordt ook zo gelukkig dat hij voor hun Miep deodorant koopt met een visluchtje.

Ciske in militaire dienst, een geweer was te gevaarlijk voor hem, en daarom moest hij de verzorger en redder, dus de Hospik van zijn maten worden in ‘t veld, maar ook als vervanger van de militaire arts op het spreekuur zorgt hij voor de meest gekke situatie’s.

Als medewerker van de pastoor en de nonnen maakt hij van alles mee zelfs als de pastoor vraagt:

“Kijk is naar mijn auto want ik denk dat hij lekt?”. Waarop Ciske zegt: “Da lekt mar.”

Ene boer die voor de eerste keer in zijn leven naar de stad gaat met zijn nieuwe vrouw, en wat hij daar allemaal voor rare dingen ziet en mee maakt, dat is onvoorstelbaar alleen al de treinreis er naar toe is al goed voor de nodige lach salvo’s.

Samen met zijne maat maakt Ciske rare capriolen mee om hun hobby het vissen uit te oefenen

Zit ik te vissen in een droge sloot vraagt ene voorbijganger al iets gevangen ik zeg voor een euro zal ik dat zeggen, betaalt hij een euro en vraagt hoeveel heb je al gevangen. ik zeg met die van jou erbij al 13 euro!

Eigenaar van een dierenspeciaalzaak waar de grappen en grollen over de toonbank vliegen.

Als hij aan een klant vraagt of hij gaat vissen en deze zegt ja, dan vraagt Ciske: “Heb je worm?” Dan zegt de klant: “Ja, maar ik ga toch!”

Als gemeentewerker was hij daar 25 jaar, werken deed Ciske niet veel, maar als ze zeiden dat er op het gemeentehuis niet gewerkt werd zei hij:

“Bij d’n burger in de kamer daar werkt het houten plafond dat hoest.”

Wat een sullige postbode zo op zijn route mee maakt hij komt overal en weet en ziet echt alles maar toch zegt Ciske :

Word ik toch door een brievenbus gebeten, jaaa niet door een brievenbus maar dooooor een brievenbus, want daar zat een hond achter.