Andy Marcelissen

De crematie van Willy gaat niet zonder slag of stoot. De uitvaartleider is niet te spreken over de overledene. Willy is te ver gegaan en wordt tijdens z’n crematie tevens met de grond gelijk gemaakt.

Het ongemakkelijke gevoel bij de luisteraars, die de overledene ook echt leren kennen als één van hun, zorgt ervoor dat het schaamteloze lachen soms verandert in schandelijk gegrinnik en onbeleefd gebulder.

De tonpraoter sterft uit. Gelukkig heeft hij een cursusboek geschreven. Een versnelde opleiding tot tonprater. En met dit leerprogramma reist hij stad en land af om te redden wat er te redden valt. Het cursusboek heet ‘Tonpraoten doe je zo’.

Andy geeft tips voor allerlei moeilijke situaties waarin een tonprater terecht kan komen. Tijdens deze presentatie geeft hij je het idee dat het allemaal heel simpel is. En na afloop denk je; wat heb ik in godsnaam opgestoken?

Een prachtige buut over de perikelen van een trainer, die zijn veteranenelftal

probeert te behoeden voor degradatie. Het valt voor hem echter niet mee om

nog een representatief team op te stellen.

Een tijdloos verhaal over een voetbalteam op leeftijd. Een buut vol met klassieke

voetbaltermen, waarbij de ironie van de krasse mannen een beeldend relaas

voorschotelt.

Tientallen volgelingen van het christendom hebben het originele kerstverhaal door de eeuwen heen zo vaak ‘verbouwd’, dat er aan de geloofwaardigheid van het overgebleven werk sterk wordt getwijfeld. Het kerstverhaal in een modern jasje.

Een echte klassieker. Vooral ingezet bij kerstborrels en nieuwjaarsbijeenkomsten. In de tonpraterswereld ook wel ‘de buut der buuten’ genoemd. Andy won er alle grote prijzen mee.

Vroeger had men de stadsomroeper. Tegenwoordig, met alle technische mogelijkheden, is men zelfs in staat om het meest recente nieuws op iedere willekeurige plaats te krijgen. Journaal op locatie dus. De mobiele Nieuwslezer brengt u ter plaatse het nieuws van het afgelopen etmaal.

Het oplepelen van nieuwsberichten, het zorgt voor een hoog tempo aan grappen. Het publiek kan het tempo haast niet bijhouden. De oneliners gaan er in als koek.

De visueel gehandicapte vrijgezel Nico Vink heeft een visuele handicap. Toch blijft hij naarstig op zoek naar de ware madonna. Hij loopt echter niet alleen achter de vrouwen aan, ook achter de feiten.

De hilarische opening zorgt ervoor dat de stuiplach er al van meet af aan in zit. Opnieuw een uniek stukje buutwerk, dat nog nooit eerder is vertoond in de ton.

In het land der edele literatuur zijn de huizen heilig en de tenen lang. Schrijvers maken elkaar op de rode loper van het Boekenbal uit voor rotte vis en dichters buitelen over elkaar heen om elkander in de grachtengordelkranten te vertellen dat het schan-da-lig is dat die andere dichter genomineerd is voor de titel Dichter des Larielands.

Een titel die bedacht is door de schrijver Kluun. Het is meteen ook een mooie naam voor een typetje.

Andy brengt zijn allerbeste onzin-Poëzie ook in de ton.

Haat, hebzucht, jaloezie en intriges in het meest spraakmakende sprookje ooit. Wanneer u dit verhaal heeft gehoord, gelooft u nooit meer in sprookjes. Of voor altijd.

Het meest succesvolle sprookjesboek uit deze tijd is geschreven door Andy Marcelissen. Het fabeltje kan bij elke gelegenheid verteld worden. Na afloop heeft u ineens een heel andere kijk op de bekende sprookjesfiguren.

Met een gezonde dosis bluf vertelt de darter hoe goed hij wel niet is. Het lijkt allemaal zo simpel als je naar hem kijkt en luistert. Hij heeft zijn pijlen voornamelijk gericht op zijn eigendunk.

De darter heeft alles wat hem tot een stereotype darter maakt. Een bierbuik, een kleurrijk kapsel, een poloshirt vol reclame en een rekentalent tot het getal 501.

Als je Maik Thijssen op ziet komen en op het podium tekeer hoort gaan, dan raak je in een lachstuip die je niet meer onder controle krijgt. U krijgt waarschijnlijk nooit meer zo’n slappeling te zien met zo’n grote bek.

Een kickbokswedstrijd duurt 3×3 minuten, maar Maik Thijssen gaat door tot hij ook het publiek knock-out heeft. Een heerlijke buut, ideaal voor op de sportclub.

Politieagent Nagtzaom vormt een onafscheidelijk koppel met zijn collega De Moor. Een hilarische buut, vertelt door Nagtzaom, die het tweetal langs allerlei inbraken, huiszoekingen, moordzaken en belachelijke bekeuringen brengt.

De onnozelheid van ordehandhaver zoals u die nog nooit gezien heeft. Beleef het een keer! Het is net alsof u erbij betrokken bent.

Is ie er nou wel of niet?

Een buut waarbij het volk in de zaal

constant het idee heeft dat het wordt

gepiepeld. Rondzoekende ogen die

zich afvragen waar de stem van Andy

nou eigenlijk vandaan komt.

Probeer eerst maar eens in een jockeybroek

te geraken. Als dat is gelukt, dan ben je

eigenlijk al voor 90 procent een goede

springruiter. Het is een kwestie van heel

hard de broek omhoog trekken en tegelijkertijd

een half uur springen.

Willem de Ruiter vertelt over de romantiek

van de hippische sport. Een zeldzaam droog

verhaal over een paardenman en zijn hengst

Black Beauty.

Ooit wel eens gehoord van de bruine

langwerpige rietzanger en de vierkante

grasbordeelsluiper junior? Niet denk hè?

Het zijn twee vogels. U heeft dan ook

totaal geen kennis van de ornithologie.

Hoogste tijd om eens te luisteren naar

het verhaal van deze vogelaar. Dan komt

u er vanzelf achter waarom je een

kraanvogel ’s nachts goed dicht moet

draaien.

Je zult maar ergens op staan te treden en

constant lastig worden gevallen door

je moeder. Daar sta je dan, voor een volle

zaal. En je kunt het telefoontje niet

weigeren. Het is tenslotte je moeder.

Ze is wat aan de suffe kant, maar heeft

een geweldige humor. U als publiek vindt

het binnen een mum van tijd niet erg meer

dat ze de verteller constant onderbreekt.

De onnozelheid ten top.  Wielrenner Bram

Fetamine neemt u mee in de wereld van

de wielerkoersen en het onvermijdelijke

fenomeen doping. Je zult maar zoveel doping

hebben gebruikt dat je niet eens meer

weet dat je op de fiets bent.

Een lachwekkende buut over de lange weg

naar de top. En hoe over hoe snel het daarna

weer bergafwaarts kan gaan.

Een conference speciaal voor Herenzitting

of Herensociëteiten. Men kan dus met enige

zekerheid stellen dat feministisch Nederland

hierbij beter ver vandaan kan blijven.

een feest der herkenning voor de

Aangeschoten en dronken kameraden.

Het vrouwwezen wordt op een gevoelige

wijze ontleed. Besmuikte lachers van de

mannen die door Andy worden getrakteerd

op een keihard betoog over het andere

geslacht.

Andy laat echter ook niet na om de mannen

een spiegel voor te houden. Dus eigenlijk

is het ook zeer geschikt voor vrouwen.

Opscheppend over zijn turbulente leven

met het vrouwvolk, ‘Ik heb aan iedere

vrouw tien vingers’, komt men er na afloop

van zijn conference achter dat het allemaal

wel meevalt. Maar ja, dat is achteraf.

Wij mannen willen nog al eens makkelijk

afgeven op onze wederhelften. Maar als

puntje bij paaltje komt, beseffen we pas

dat we absoluut niet zonder kunnen.

Het lijkt erop dat Andy de vrouwen voor

het uitkiezen heeft, maar dat valt vies tegen.

In een gezin met vijftien lelijke kinderen

was het nog niet zo makkelijk om moeders

mooiste aan te wijzen.

Die was er dan ook niet. In het allerkleinste

huis van het dorp heerste midden jaren zestig

de zelfspot. De vraag was dan ook

wie de lolligste thuis was.

Ook een conference die bij elke gelegenheid

inzetbaar is. Andy weet het zo beeldvormend

te brengen dat het publiek het geheel voor

zich ziet. Je raakt betrokken in alle vormen

van herkenning.