Vorige week werd Will Knapen benoemd tot Limburgs Buuttekampioen. Maar hij is niet de enige buuttekampioen die dit jaar gekozen wordt. Op 29 januari strijden de allerjongsten om het jeugdkampioenschap. Marjolein Quodbach (10) verdedigt dan haar titel. Speciaal voor Tonpraten.nl / Buutreednen.nl schreef zij een verhaaltje over zichzelf.
Leef Carnavaliste…
Mag ik me even voorstellen… Ik ben Marjolein Quodbach, ik ben 10 jaar en ik woon in Mechelen, dat ligt in het mooie Zuid-Limburgse heuvelland. Vorig jaar werd ik Limburgs Jeugdbuuttekampioen. De redactie van deze website vroeg of ik eens een stukje over mezelf wilde schrijven, dus bij deze…
Toen ik 8 was, in 2003, ben ik begonnen met buuttereednen. Het leek mij altijd al leuk om in de buut te staan. Door een nieuwe opzet van de jeugdzitting in ons dorp zocht men toen kinderen die met iets wilden optreden. Ik wilde een buut doen en ik wist meteen al als wat: ik wilde een Hollandse toerist nadoen. Die zie je hier in Mechelen veel en die liep ik toch al altijd na te doen.
Mijn opa, die vroeger ook in de buut stond, en mijn moeder schreven samen een tekst. En zo werd ik Klaartje uit Knollendam. De mensen vonden mijn buut leuk. Toen stond in de krant dat kinderen zich konden opgeven voor het jeugdbuuttekampioenschap. Dat wilde ik graag, dus daar deed ik meteen ook nog aan mee.
Ik had de smaak te pakken en wilde een nieuwe buut. Nu wilde ik een superstout scholiertje spelen, die van alles uitvreet op school. Ik bedenk de typetjes altijd zelf. Ik heb ook enkele mopjes zelf bedacht. Mijn moeder voegde er nog wat dingen aan toe en maakte er een verhaaltje van.
Ik ga dan met de tekst oefenen. Ik doe er ook altijd gek bij, met toneel enzo. Dat bedenk ik zelf. Als ik met de tekst oefen, ontstaat de rest eigenlijk vanzelf. En zo ontstond de buut: “Kortjakje zet de sjoal op sjtelteâ€. Met die buut werd ik Limburgs jeugdkampioen, supercool!!!
Toen we thuiskwamen van het kampioenschap hadden de mensen van onze straat ons hele huis al versierd met lampjes, ballonnen en een spandoek. Het werd feest op Hilleshagen (onze buurt). Toen kwam ik ook nog in allemaal kranten en op de radio en de tv. Te gek dus!
Â
Ik ben niet zenuwachtig als ik moet optreden. Ik vind optreden juist cool! Alleen vlak voordat ik op moet, krijg ik soms wel een beetje de kriebels. Maar als de buuttemars dan wordt gespeeld, dan voel ik me het typetje dat ik speel en dan gaat het eigenlijk vanzelf. Als de zaal in een deuk ligt, geeft dat een lekker gevoel.
Ik sta niet alleen in de buut op de buun. Ik heb in 2003 en 2004 meegespeeld in de musical “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?†Daar speelde ik de rol van hamelenkind en moest ik veel zingen en dansen. Ik stond in vele Limburgse theaters. Ik speelde samen met onder andere Kim-Lian en Chantal Janzen. Cool hè?!
Inmiddels zit ik op toneel bij jeugdtheaterschool Kiek. Ik wil later naar de toneelacademie in Maastricht. Ik speel ook nog dwarsfluit in de harmonie van Nijswiller, ik heb op jazzballet gezeten en ik heb jarenlang slagwerk gespeeld. Ik wil het liefst nog op zangles, maar dan moet ik eerst mijn ouders nog ompraten.
Zo zie je, wat er allemaal kan komen van een buut… want na mijn buut als Klaartje was ik zo verslaafd aan optreden dat ik toen auditie ben gaan doen, aan hamelen mocht meedoen en daarna mocht ik bij de jeugdtheaterschool. En natuurlijk heb ik veel optredens in de buut!
Moraal van mijn verhaal:
Jongens en meisjes die dit lezen, als je twijfelt of buuttereednen iets voor jou is, doe het dan gewoon! Bedenkt een grappig typetje, schrijf er een leuk verhaaltje over of laat iemand dat doen en probeer het eens. Je zult nooit afgaan, want normale mensen zullen nooit kinderen uitlachen (en anders zijn ze niet normaal). Ik vind het best raar dat er maar weinig kinderen in de buut staan. Iedereen die in de buut staat, vind ik goed.Â
Mensen aan het lachen brengen is echt het mooiste wat er bestaat. Daar krijg ik een kik van. Ik verheug me op het nieuwe buutteseizoen, want ik heb nu echt een te gek gave nieuwe buut!
Wil je weten als wat ik nu in de buut sta… kom dan naar een van mijn optredens kijken. Want ik ga meteen in de nieuwe buut. Ik moet namelijk ook op plaatsen optreden waar ze mijn oude buutten al kennen. Bovendien is mijn Kortjakje-jurkje me nu zo kort dat het echt niet meer kan, ik krak er bijna uit, en de schoenen zijn me twee maten te klein geworden. Dus tijd voor een nieuwe buut.
Hopelijk tot ziens op een van mijn optredens of kom naar het jeugdbuuttekampioenschap op zaterdag 29 januari in Maasbracht.
Heel veel lachwekkende groetjes van Marjolein alias Klaartje uit Knollendam alias Kortjakje alias ???????? (het geheime typetje van mijn buut 2005!!!!!!!!!!!)
HAHAHA