Hij had al zowat alle onderscheidingen in zijn prijzenkast die er in de carnavalswereld te vergeven zijn, en ook een lintje van Hare Majesteit, maar één eremedaille ontbrak nog op zijn imposante erelijst. Dat lege plekje werd afgelopen zaterdag in Venray alsnog ingevuld. Pierre Cnoops mag zich voortaan drager van de Orde van de Gulden Humor noemen. Vanwege ,,zijn bijzondere inzet voor de Limburgse cultuur en zijn inbreng op het gebied van levensblijheid en humor.''

,,De meest legendarische buutteredner van Limburg en dus van Nederland'', zoals burgemeester Jos Waals van Venray hem noemde, zat er bijna verlegen bij te lachen in de erezetel -,,De stoel die normaal gesproken gereserveerd is voor de gouverneur, de burgemeester en Sinterklaas'', volgens president Hugo Stappers van de Samewirkende Limburgse Vastelaovesvereiniginge (SLV)- op het podium van het Vincent van Gogh Auditorium.

Maar misschien was dat ook wel omdat Cnoops, niet al te groot van gestalte, bijna wegzonk in het weelderige leer van het bovenmaatse zitmeubel, terwijl anderen de teugels van het programma in handen namen. Een nogal onwennige plek voor een man die gewend is staande, vanuit de buut, een zaal te bespelen en zélf aan de touwtjes te trekken.

Dat Pierre Cnoops als veertigste laureaat is opgenomen in de Broederschap van de Orde van de Gulden Humor mag aan de ene kant voor de hand liggen -hij is immers al ruim 44 jaar, zeker voor de buitenwereld, hét gezicht van de Limburgse carnavalshumor- maar is anderzijds toch opmerkelijk.

De erelijst van de Orde van de Gulden Humor omvat onder meer namen van politici (Joseph Luns, Thijs Wöltgens), kunstenaars (Charles Eyck, Alfons Winters), cabaretiers (Toon Hermans, Paul van Vliet), schrijvers (Toon Kortooms, Godfried Bomans) en zangers (Willy Caron, Marion Lambriks). Maar Pierre Cnoops is de eerste volbloed Limburgse carnavalsartiest die de hoogste Limburgse carnavalsonderscheiding ontvangt.

Dat hem die eer juist in Venray te beurt is gevallen, is volgens burgemeester Jos Waals eigenlijk niet meer dan logisch. Lachen is goed voor de geestelijke gezondheid van de mens. En, redeneerde Waals, waar kan een grootmeester van de lach dan beter gehuldigd worden dan in Venray, ,,bij uitstek de plaats waar geestelijke gezondheidszorg, toch zo'n beetje de bakermat van carnaval, van oudsher in het middelpunt staat?''

Cnoops zelf viel warempel even stil onder de stortvloed van lovende woorden. Pas tijdens zijn dankwoord, toen hij eindelijk uit zijn erezetel op mocht staan en zijn gebruikelijke plaats achter de microfoon -in de buut, zeg maar- kon innemen, was hij weer helemaal de Cnoops die iedereen kent. ,,Ik kan alleen maar zeggen: een beetje humor brengen in het leven van de mensen, dat is heel dankbaar werk'', besloot hij nadat hij en passant in zijn eigen, bekende stijl de eregasten in de zaal, onder wie gouverneur Van Voorst, nog even vriendelijk de oren had gewassen.

Of hij de onderscheiding op prijs stelde? Na afloop van de ceremonie liep de nieuwe drager van de Orde van de Gulden Humor bijna in gedachten verzonken tussen de leden van de Venrayse sjtadsvastelaovesvereniging De Piëlhaas naar de zaal waar een hapje en een drankje stonden te wachten. Hij bekeek zijn eremedaille nog eens, en prevelde zachtjes voor zich uit: ,,Het is niet niks. Het is toch niet niks.''

(Bron: Dagblad de Limburger, maandag 29 november 2004)