Alex Wintermans uit Hank leverde vrijdag tijdens het sauwelgala een puike prestatie door plaatselijk fenomeen Wim de Groot in zijn geliefde ‘Heikant’ (Raamsdonk) te verslaan.
Ook de publieksprijs na twee sauwelavonden in het Ontmoetingscentrum was voor Wintermans. Jeffrey Aerts had op vrijdagavond de altijd lastige taak om de avond te openen. Toch wist de Bergse sauwelaar in zijn Raamsdonks debuut als Hannes de Frisse vlot de lachers op zijn hand te krijgen. Zijn belevenissen met dokter Tang vielen goed in de nagenoeg uitverkochte ‘tempel van ouwehoerderij’, zoals presentator Ad Godefroy het uitdrukte.
Gerard Berende hanteerde als Gerrit Bouwer zijn sterke wapens: woordspelingen en nadenkers: „Bouwvrouwen: vrouwen met wie je prijsafspraken kunt maken. Grote aannemers nemen echt alles aan, zelfs steekpenningen!“ Daarna was het de beurt aan de man, die alleen in zijn eigen dorp zijn kunstje vertoont: Wim de Groot. Zijn opkomst in een balletpakje, compleet met witte maillots was hilarisch. Dat had alles te maken met een verloren weddenschap. Daarom moest hij als Fred Ballet een jaar lid zijn van b.v. (ballet vereniging) ‘Den bruine kring’. Op de van hem bekende wijze kwamen de homofiele leden van de vereniging en de bekende dorpsgenoten aan bod: niet echt fijnzinnig en zeer beeldend. Zijn vaste stijl leverde hem eerder zeven titels op en na afloop was iedereen het erover eens dat dit weer een echte ‘De Groot-sauwel’ was.
Na de lange pauze met bingoronde en muziek van blaaskapel ‘Ge hou ut niet vur mogeluk’, stonden nog drie tonpraoters voor de haast onmogelijke taak De Groot te overtreffen.
Veerenaar Ad van Steyn debuteerde als Ton(deuze), het homofiele kapperke verdienstelijk. Het begin liep wat stroef, maar gaandeweg vielen zijn voor Raamsdonk aangepaste grappen steeds beter. Toen Sjef Verschuuren in de kappersstoel zat, merkte Ton op dat ‘zijn zaak wel als een trein liep’ (Verschuuren ondervond weinig medewerking van de gemeente toen hij een oude locomotief langs het Halve Zolenpad wilde schenken, red).
Een kaalhoofdige klant vroeg het kapperke of daar niets aan te doen viel: „Jazeker: ik kan er een mooi tekeningetje op maken!“. Hij behaalde er de derde plaats mee. Toen was het voor het tweede jaar de beurt aan Alex Wintermans. De inwoner van Hank had een sauwel bedacht zonder veel plaatselijke herkenbaarheden. Als de indiaan ‘Scheurend Rubber’ kreeg hij de zaal wel helemaal plat. „Ja da zee ik, ja’ was het vaste tussenzinnetje.
Plaatselijk kroegbaas Kees Zijlmans was de afsluiter. Als Grote Duim ( de volwassen versie van Klein Duimpje ) trok hij een vergelijking tussen sprookjesfiguren en dorpsgenoten, die als draken, heksen, dwergen, of als prins in Raamsdonk rondlopen. Zijn bedenksels kwamen helaas niet uit de verf.
(Bron: BN/DeStem. Foto: Johan Wouters)