Ze zullen er weer staan, de acht Tonproaters, drie avonden achtereen (29 tot en met 31 januari) en vier jeugdige deelnemers aan het Tongezwets op zondagmiddag 1 februari.

We geven u een kijkje achter de schermen en tekende aan de hand van vragen een aantal ervaringen op.
“Ik heb in een onbewaakt moment gezegd dat ik dat ook kan en de organisatie heeft me daar later aan herinnerd. Wie A zegt moet ook B durven zeggen en zo ben ik er ingerold en doe nu voor de derde keer mee. Ik heb wel peentjes gezweet de eerste keer. Maar als het loopt en je krijgt de zaal aan het lachen, dan geeft het een geweldige kick. En wanneer je achteraf op straat aangesproken wordt als “Jos Sop” dan weet je dat je mensen plezier heb gebracht”, aldus Rene’van de Veerdonk.

Jos van Alebeek gaat inmiddels voor de twaalfde keer de ton in. “Het geeft een kick om iets te bedenken, wat mensen aan het lachen maakt.” Jos kan er leuke anekdotes over vertellen. Meest leuke ervaring ( maar niet voor degene die het overkwam) was die keer dat er tijdens de buut van Jos als inbreker ook daadwerkelijk werd ingebroken bij iemand die in het verhaal genoemd was. De slechtste ervaring was die keer dat zijn verhaal helemaal niet aansloeg. “Dat merk je al heel vlug en dan duren twaalf minuten verschrikkelijk lang. Maar ja, that’s part of the game. Als je er over nadenkt gebeuren er om je heen heel veel leuke en grappige dingen. Die op een rijtje zetten en vertellen dat voelt goed.”

Jeanne Cooijmans is de tel een beetje kwijt, wanneer we haar vragen hoe vaak ze in de ton heeft gestaan; “Een keer of tien, twaalf”, zegt ze. Ze was de eerste vrouw in de ton en had meteen succes. “Mijn mooiste ervaring”, zegt ze nog steeds lachend, “was die keer, dat ze bij de openingsact een WC-plopper op iemands kale hoofd deponeerde en die zich vervolgens vastzoog”. Helaas gaat het ook wel eens fout en ze vindt  het nog steeds vervelend dat iemand zich gekwetst voelde, terwijl dat geenszins haar bedoeling was. Jeanne vindt het heerlijk om mensen te vermaken en hen te laten lachen.

“Dat is nog eens een lekker gevoel, je schoonmoeder (Jeanne Cooijmans) op een rechtvaardige manier voor de gek houden en ze ook nog eens in de ton verslaan”, vertelt Rick Broeren, inmiddels voor de zevende keer deelnemer. “Binnen het team van tonproaters is een gezellige onderlinge competitie. Het gaat niet om het winnen, al is dat natuurlijk mooi meegenomen, maar de “vergaderingen”vooraf bij Boer Goossens op zondag, dat alleen al is humor. In de ton kun je op een humoristische manier zaken uit het dorp aan de orde stellen en de bijbehorende prominenten vertellen waar het op staat. Het is ook een alternatieve manier om carnaval te vieren”, aldus Rick.

Ine van Alebeek doet voor de vierde keer mee en won gelijk de eerste keer. Op een heel natuurlijke manier weet zij de humor van schijnbaar eenvoudige situaties aan de mensen te laten zien. De show must go on, moet zij gedacht hebben, toen ze werkelijk snotverkouden op moest en nauwelijks bij stem de mensen liet bulderen van het lachen.

Huub Goossens, van hotel Boer Goossens, doet inmiddels 21 jaar mee. Hij stond al in de ton voordat Tonproaten in Den Dungen officieel van start ging. Van de eerste keer weet hij alleen nog te vertellen: “se…se… senuwe, meneer”. Hij vindt de opzet, die Ut Moet Mar Us gekozen heeft perfect. De tonproaters helpen elkaar en dan ontstaat er iets waar het publiek van kan genieten”. Hij doet nog steeds “gère” mee.

Voor de zevende keer gaat ook Annie Maas de ton in. Ze had in een opwelling een keer ja gezegd maar naar mate het tijdstip naderde, kwam ook de twijfel “kan ik dit wel? Het is toch heel iets anders dan toneelspelen”. De leukste ervaring vond ze de eerste keer; “je bent toch ook wel een beetje trots op je zelf”. Ook de ervaring dat ze van Jeanne Cooijmans haar winnende buut kreeg om om te schrijven voor een buut als eindejaarsafsluiting in het verpleeghuishuis, waar Annie werkt en die daar vervolgens insloeg als een pretbom, was voor haar een geweldige ervaring.

Voor de eerste keer gaat Henri van Hemmen de ton in. “Ik roep al jaren dat wil ik ook wel en nou is het zover”. Hij is blij dat de anderen hem steunen en stimuleren, want nou het dichterbij komt, beginnen de zenuwen op te spelen. De andere helpen hem zoveel mogelijk. Ze geven tips om iets net wat anders te zeggen en hoe het publiek te bespelen. “Maar het wordt mijn verhaal en daar ga ik voor”.

De voorverkoop voor Tonproaten 2004 Den Dungen en Tongezwets startte zondag 11 januari om 12.00 uur bij Boer Goossens. Vanaf 12 januari zijn kaarten te koop bij Thuismarkt Jeanne Blom en DA Groenendaal. De toegangsprijs voor Tonproaten bedraagt € 7,50 en voor Jeugdtonproaten op zondagmiddag €.3,-

(Bron: Organisatie Tonproaten Den Dungen)