Als een ware profeet in de ton
  01-01-1900
Op de eettafel staan de bekers uitgestald. Andy Marcelissen wijst op de belangrijkste: de wisselbeker die hij vrijdagavond in Valkenswaard in de wacht sleepte bij het Brabants kampioenschap tonpraoten. Het is maar een bescheiden beker. Typisch Marcelissen.

Want Brabants beste tonpraoter is een bescheiden man. Verwacht van hem geen grootspraak. Dat is niet aan de Verenaar besteed. Zet hem op het podium en laat hem zijn gang maar gaan. Dan doet hij al gek genoeg.

En zo slaagde Marcelissen erin om voor derde keer de felbegeerde titel binnen te halen. Eerder won hij het kampioenschap in 1996 en in 1999. De laatste drie jaar deed hij niet mee. "Je moet ervoor waken dat het publiek genoeg van je krijgt", zegt hij. Slim. Op de achtergrond loopt een cassettebandje met een opname van Marcelissen mee tijdens het gesprek. Na elke zin moet hij rust houden om het publiek de kans te geven uit te lachen. Zo ging het vrijdagavond ook. "Ik treed drie keer op. Vanavond (zondag, red.) weer. Vrijdag en zaterdag heb ik ook twee publieksprijzen gekregen. In totaal heb ik er nu acht in de kast staan", lacht hij.

Nieuwste Testament
Marcelissen is op het podium een moderne profeet, die het Nieuwste Testament doorneemt met het publiek. Veertig optredens gingen aan het kampioenschap vooraf. In een moordend tempo vloog Marcelissen door Brabant, Limburg en Gelderland en overal kreeg hij er de lachers mee op zijn hand. "Soms wel drie optredens op een avond. Zo kom je de concurrentie ook nog eens tegen. Zag ik bijvoorbeeld in Geldrop in de kleedkamer dezelfde gezichten als in St. Oedenrode een paar uur daarvoor. Je kent elkaar natuurlijk. Er zijn in Brabant ongeveer twintig toppers. De meeste komen uit het oosten van de provincie. Dat is al jaren zo. Het tonpraoten stelt daar echt wat voor."

Het tonpraoten heeft op Marcelissen naar eigen zeggen een magnetische werking. "Het is die spanning. Daar kom ik moeilijk van los, dat vind ik geweldig. Je krijgt maar twaalf minuten. Daarin moet je het doen."
Hij pakt twee bierviltjes en bestudeert de cijfertjes. In twee tabellen zijn de tijden van de concurrentie opgeschreven. "Zoveel minuten gepraat, zoveel minuten heeft het publiek gelachen", mompelt hij. Dan stelt hij verschrikt vast dat het verschil met de anderen groter had moeten zijn. "Ik heb niet al mijn tijd gebruikt. Tsjonge. Voor hetzelfde geld verspil je zo de titel."

Zijn profetenact schreef hij een jaar geleden in een avondje. "Daarna is het keer op keer bijschaven. Net zolang tot het echt goed zit. Met al die optredens in de maanden voor het kampioenschap zit het programma uiteindelijk goed in je hoofd. Er zijn tonpraoters die het met carnaval zelf helemaal gehad hebben. Ze gaan op vakantie in het buitenland. Ik begrijp dat heel goed, maar voor mijzelf gaat het niet op. Ik doe gewoon mee."

Springlevend
Het tonpraoten of sauwelen is volgens Marcelissen in zijn woonplaats Raamsdonksveer springlevend. "Een jaar of zes geleden heb ik met een paar bekenden het kindersauwelen opgezet en dat is een succes geworden. De eerste van die lichting stroomt nu door naar de volwassenen. Het leeft heel erg. Mijn eigen kinderen zijn nog veel te klein, maar wie weet in de toekomst..."

Bron: BN/DeStem
 
     

 
 

 Copyright © 2003 - 2024 Tonpraten.nl