Theater De Leest in Waalwijk schudde afgelopen zaterdag op zijn grondvesten, het dak ging er af volgens enkele van de bijna 500 toeschouwers tijdens de 9e editie van “Tonpraoten in ut Tejaoter” De tonpraters waren allen van een verschrikkelijk hoog niveau en dat hebben de toeschouwers geweten.
Presentator René van Boxtel, wist met humoristische en actuele kwinkslagen de juiste toon te zetten en leidde op professionele wijze het enthousiaste publiek door een fantastische avond waarbij menigeen het niet droog hield. “ In het theater hoort kunst “ en terecht sprak hij dan ook over vertelkunstenaars in plaats van tonpraters.
Letterlijk en figuurlijk wist Rob van Elst het Waalwijkse theater op zijn grondvesten te doen schudden. Zijn openingzin zorgde voor het eerste lachsalvo dat steeds groter werd. Het gevecht, van de als bouwvakker uitgedoste Groesbeker, tegen zijn gewicht kon alleen tot uiting worden gebracht op de schaal van Richter.
Rob Scheepers als Advocaat Dick, nam op onnavolgbare wijze de Nederlandse rechtspaak op de hak. Een exploot van de rechtbank werd door hem in normale mensentaal vertaald. Ondanks de vrijspraak zat het publiek gierend, geboeid, te lachen.
Thoe Weijters, nestor onder de Middenbrabantse tonpraters, verhaalde op uitbundige wijze over zijn belevenissen op wintersport. Zijn uitglijders zorgden voor veel hilariteit.
Debutant in het theater was Hilvarenbeker Peter van der Maas. Als Peerke de archeoloog groef hij een millennium oude boerderij op, die voorzien was van de modernste snufjes.
Zijn woordspelingen waren van een hoog gehalte.
Toen was het de beurt aan Ton van Iersel. Een compilatie van maar liefst 11 verschillende “buuten” zorgde voor een geweldige verrassing en voor het publiek een feest van herkenning.
En wie toen dacht dat de koek op was kwam bedrogen uit. Jan Strik viert dit jaar zijn 33 jarig jubileum als vertelkunstenaar. Eindelijk was het presentator René van Boxtel gelukt om deze autoriteit op het gebied van tonpraten naar Waalwijk te halen. “Lach of ik schiet” is het motto van Jan Strik. Schieten was niet nodig maar hij raakte een kolkend theater midden in de roos. “Hou alstublieft op” werd er geroepen “we houden het niet meer” Zijn rol als huisman was hem op het lijf geschreven afsluitend met het sprookje van ‘Weeuwsnitje” en dat volgens hem de cabrio pyromaan in Waalwijk een “dakloze” is viel hem een geweldig applaus ten deel.
Een terechte staande ovatie daalde neer over de vertelkunstenaars bij de finale van “Tonpraten” in ut Tejator, dat op zaterdag 24 november 2012 een 10e editie krijgt.
|