Met een straatlengte (111 punten) voorsprong op de nummers twee en drie werd Pierre van Helden uit Melderslo afgelopen vrijdag voor de vierde keer in zijn carrière Limburgs buuttekampioen. 'Jaerke' zelf blijft er opmerkelijk nuchter onder.
Hij was de enige van de zes finalisten van de Groot Limburgse Buuttekampioenschappen 2006 die het waagde op vrijdag de dertiende een grap over vrijdag de dertiende te maken. De goden/het lot (doorhalen wat niet van toepassing is) tarten, heet dat.
Want het was ook de dertiende keer dat hij in de finale van de Limburgse titelstrijd stond. En zijn verrichtingen werden in de Oranjerie in Roermond kritisch gevolgd door zijn kinderen die -toeval bestaat niet- een plekje toebedeeld hadden gekregen op rij dertien. Wie daar niet op z'n minst een tikkeltje nerveus van wordt, moet sterk in zijn schoenen staan, en bovendien heilig geloven in de kracht van zijn act.
,,Och, het is niet de eerste keer dat me dit overkomt'', relativeert 'Jaerke' van Helden (53, van beroep postbode) tijdens een van de schaarse momenten van rust op de dag na zijn overwinning. ,,In 1993 werd ik op vrijdag de dertiende voor de tweede keer kampioen met mijn buutte als pastoor.''
Hij heeft in ieder geval niet wakker gelegen van die omineuze combinatie vrijdag de dertiende. En evenmin van het feit dat hij, als hij de kampioenstitel in de wacht zou slepen, op de 'eeuwige ranglijst' van de Limburgse buuttereedners als enige viervoudige titelhouder naar de tweede plaats zou stijgen, achter vijfvoudig kampioen Ger Frenken uit Roggel.
,,Ik heb me geconcentreerd op mijn act, en voor de rest was de finale voor mij eigenlijk een optreden zoals alle andere. Extra spanning? Ik heb vrijdagavond om half negen eerst nog een optreden verzorgd in Horst. Ik kwam pas in de Oranjerie aan tijdens de pauze, toen de eerste drie finalisten al klaar waren. Die heb ik dus niet eens gehoord. Ik heb me geconcentreerd, ben in de huid van mijn typetje gekropen, het podium opgegaan, en heb mijn act gebracht. Klaar.''
Dat de Limburgse buuttekampioenschappen 2006 hem zo'n klinkende overwinning zouden opleveren -liefst 111 punten voorsprong op de nummers twee en drie, Ton Donders uit Weert en Koen Verstappen uit Meijel- had 'Jaerke' uit Melderslo niet durven dromen. En tijdens de voorronden in november zag het daar ook allerminst naar uit. De act van Van Helden als beginnende skiër was weliswaar gedegen, zoals van een ervaren buuttereedner verwacht mag worden, maar sprong er niet echt uit. Geen kampioensmateriaal, oordeelde het publiek in meerderheid.
,,Ik was zelf ook absoluut niet tevreden'', zegt Van Helden. ,,Het typetje van die man die voor de eerste keer gaat skiën, dat klikte meteen. Ik had daar vanaf het eerste moment een goed gevoel bij. Maar tijdens die voorronde.... Het liep niet, er zat geen vaart in. Te veel overbodige tekst. Dus ben ik er nog bijna twee maanden heel intensief mee bezig geweest. Bijschaven, schrappen, polijsten. Met hulp van anderen, ja. Kijk, ik heb zelf nog nooit op ski's gestaan. Dus ben ik te rade gegaan bij collega Hub Stassen uit Voerendaal en zijn vrouw, die wél ski-ervaring hebben. Dat leverde heel bruikbare tips op, waarmee ik verder aan de slag kon. En je hebt hier in Horst de buutteclub, een clubje ervaren 'tonpraters' die een prima klankbord vormen. Zo gaat dat in het wereldje. Tijdens zo'n kampioenschap zijn we even concurrenten, maar voor de rest van het jaar zijn we collega's die elkaar met raad en daad bijstaan. Het resultaat was vrijdag in de Oranjerie te zien en te horen.''
Dat hij na afloop van de voorronden niet meteen als dé titelkandidaat werd beschouwd, heeft hem misschien wel een eindje op weg geholpen naar zijn vierde titel, filosofeert 'Jaerke' achteraf. ,,Als je al bij voorbaat te horen krijgt dat je de beste bent, kanshebber nummer één, dan ga je dat misschien onbewust zelf óók geloven. Dan zou je kunnen denken dat je er al bent, alleen nog maar even de prijs hoeft op te halen. Dan ga je niet meer tot het uiterste. Voor mij waren de commentaren na de voorronden, uitspraken als 'Pierre heeft het deze keer niet echt', juist een motivatie om er extra intensief tegenaan te gaan. Ik wilde wel even laten zien wie Pierre van Helden is.''
Nou, dat weet iedereen dus weer, sinds de avond van vrijdag de dertiende.
(Bron: De Limburger)