Op vrijdag 28 maart organiseerde Jong Nederland Loven-Besterd voor de 10e jaar op rij haar jaarlijks terugkerend leutergala. Dit alles vond plaats in het buurthuis Loven-Besterd in het centrum van Tilburg. Er waren vrijdag zo’n 85 man op afgekomen. De dag erna (zaterdag dus) was zelfs uitverkocht. Ook dit jaar was het de organisatie gelukt om 6 steengoede tonpraters naar Tilburg te krijgen.

Wiljam van Kemenade mocht de spits afbijten en hij deed dat als “schilder Naadje Pet”. Naadje Pet vertelde over hoe hij zich als beginnend schilder moest laten onderzoeken bij de “spiegoloog” wat veel gelach in de zaal opleverde. Ook vertelde hij hoe hij eens een trapgat moest schilderen en daarvoor steeds verf beneden ging halen in plaats van de verf mee boven op de trap te nemen, dit kwam omdat het grondverf was!
Na deze lachwekkende buut van Wiljan van Kemenade was het de beurt aan Ivo van Rossum als “de voetballer”. Alleen de voetbalkleding en de bewegingen waarmee hij opkwam zorgde al voor veel gelach! Ivo van Rossum vertelde het publiek hoe het er bij hem in het team aan toe ging: ze waren al blij als ze de tos wonnen! Na Ivo van Rossum was het tijd voor een pauze die ingeluid werd door blaasorkest Dees Ist.

Na deze pauze was het de beurt aan Cees Coolen. Hij kwam als “de pastoor” de zaal binnen en zegende iedereen met z’n “wei”water dat hij elke ochtend om 5 uur bij de boer moest ophalen. Hij vertelde hoe arm ze vroeger wel niet waren en hoe kwaai jong kattenkwaad uithaalde in de kerk. Ook deze buut sloeg goed aan bij de mensen in de zaal en had veel gelach tot gevolg.
De vierde tonprater van de avond was Alex Wintermans. Hij betrad de ton als “Klomski Polski”, een pool die naar Nederland kwam omdat hij in zijn thuisland een boekje had gelezen wat slecht afloopt: zijn spaarboekje. Klomski Polski deed ladderzat zijn zegje over Nederland en het inburgeren waarvan het publiek zichtbaar genoot! Na deze twee topbuuts was het weer tijd voor een pauze.

Na de pauze was het tijd voor de op één na laatste tonprater van de avond: Michel Grijmans. Michel Grijmans speelde een “beroepspatiënt” die als ie beter wordt de ziektewet in moet. Deze beroepspatiënt was zoals ie zelf al zei “niks meer waard”. Dit leidde tot grappige verhalen over het ziekenhuis en daarbuiten.
Na deze buut was het tijd voor de laatste tonprater van de avond en dit was niemand minder dan Andy Marcelissen! Andy Marcelissen was een “echte nieuwslezer”. Op een ontzettend grappige manier las hij het nieuws voor wat vol met rare berichten zat. Zo was er ergens een pipo gekloond en waren er ergens luchtballonnen opgeblazen! Elk nieuwsbericht leidde tot gelach en applaus vanuit de zaal. Andy Marcelissen heeft op deze manier de avond fantastisch afgesloten.

Het was een goed georganiseerde avond waarvan iedereen heeft kunnen genieten en het zal zeker niet het laatste jaar zijn dat dit georganiseerd is!